صعب اوى انك تاخد قرار فى شخص بتحبه او تضاهى بين اختيارشخص بيحبك وبتحبه وبين شخص ممكن يكون بيحبك بس

والأصعب من كده انك تفكر تختار تسعد نفسك ولا تسعد اللى حواليك بس بالرغم من انك ممكن تسعد نفسك وتسعدهم بس متأخر شوية

فى حاجات كتير بتفرض نفسها على الانسان من غير سبب رغم انه ممكن يرفضها بس ممكن يكون ماعندكش الجرأة انك تقول لأ

فى حاجات كتير بيكون نفسك برده تقول فيها لأ وترفضها بس ضميرك اوشكلك قدام الناس بيفرض عليك انك تسلك سلوك معين او تتبع طريق معين

وصعب اوى انك تمشى طريق طويل على أمل انك تلاقى فى اخره حاجه انت بتتمنى تلاقيها تفضل ماشى فى الطريق طول عمرك ما ينقطعش املك بس ما تلاقيش الحاجه اللى بتتمناها ويضيع العمر وتضيع الابتسامة تحت ظل البحث

الدنيا دى غريبة جدا مش عارفه الانسان يمشى فيها مسالم ولا يقاوم ويقاتل ولا كده يبقى بيواجه ويرفض القدر

يمكن اكون من الناس اللى بتحب تسلم للقدر أوى بس بيكون نفسى اعافر واقول اه واقول لأ انا مش سلبيه والله بس بخاف ان اختيارى يكون خاطئ واقول ربنا كان كاتبلى حاجه وانا رفضتها ليه يمكن كانت احسن من غيرها

دايما بحب اسلم للقدر علشان لما اقع اقول دا نصيب ودا اللى ربنا كاتبه واكيد احسن من اى حاجه تانيه وافضل اقول مش يمكن كان حصل كذا او كذا

فى حاجات كتير بعملها فى حياتى وانا رافضها زى انى اكون انطوائية انا رافضة فعلا الشئ دا وما بحبوش بس برده انا مابحبش اكون انفتاحية واو اجتماعية على الآخر بس والله لما ادور جوا نفسى برجع اقول انا مش انطوائية ولا حاجه انا صحابه هما اللى بعدو عنى كل واحده مننا اتشغلت فى حياتها وخلاص يعنى زينب اتجوزت ومش ممكن اروح اشوفها لانها بعيد وأمانى برده ساكنه بعيد عنى ورشا برده ومها نفس الموضوع وحسناء برده شرحه كلنا متفرقين بينا ايه شوية تليفونات ورنات موبايل حاجات من دى مش عارفه

مش عارفه ليه دايما حاسه بملل رهيب مع ان معنديش وقت اطلاقا

دايما رافضة حياتى الممله مع انى مش متمردة اطلاقا مش بدور على حاجه بس طول الوقت بفكر وحاسة انى بدور على مجهول يمكن هدفى الأساسى هو راحة البال بس انا لو بطلت تفكير هستريح لا انا بكدب على نفسى انتى فى حاجه فى دماغك وموضوع معين لو خلص زى ما انتى عايزه هتستريحى صح ولا غلط هى دى المشكله الوحيده اللى مأرقة حياتك ومضيقاكى عارفه بقى لو حصل عكس ما حلمتى خالص هتبقى مشكله تانية لأنك هتفضلى عايشه فى الماضى وهتفضلى تفكرى فى نفس الحكاية مشكلتك بقى موضوع تأنيب الضمير دا هيفضل ضميرك يأنبك انك أصلا عملتى الحاجه دى من الأول بصى انتى اخرك مستشفى المجانين

عارفه كمان مشكلتك ايه انك بتدور على السعادة دايما رغم انك عايشه فى بيت مستقر عاطفيا حب مالهوش حدود بس السعاده عندك لها معايير تانيه تفتكرى السعاده فعلا انك تبطلى تفكرى فى موضوع معين او مايكونش فى موضوع اصلا شغلك او ايه انتى مش بتدور على السعادة انتى اصلا حتى لو لأقتيها مش هتحسى بيها لانك مش تاخدى بالك من وجودها فى حياتك

يمكن ساعات افكر ان السعادة فى العلم بس طلعت غلطانه اقول تبقى السعادة فى الجواز بقى والاستقرار بس برده ما اظنش يعنى لما اتجوز واحد واعيش مستقرة تفتكروا ممكن اكون سعيدة على فكرة بقى انا مشكلتى كلها الملل انى دايما بمل من استمرار الوضع القائم يعنى لو فضلت اتعلم همل يعنى بقى لو فضلت متجوزة سنه اتنين وهمل تبقى مصيبة سوده لا لا اكيد دا مش هيحصل طبعا انا بس والله نفسى لما اتجوز يكون عندى بيتى لوحدى وشخص فعلا اقدر اسعده ولما يقعد مع اهلى او اهله يقول فيه كلمه حلوة نفسى فى شخص احبه فعلا ويحبنى بس بجد فعلا مش يحبنى علشان انا مراته ولازم يحبنى

كان نفسى اشتغل شغل حلو اوى اكون منه مركز مرموق كان نفسى اكون سيدة اعمال او روائية محصلتش او شاعرة مع انى على قدى فى الشعر بس يعنى اهو حلم وخلاص او مبرمجة كمبيوتر او اشتغل شغل غريب نادر اشتهر بيه

عندى طموحات كتير نفسى تتحقق بس المشكلة لازم تلاقى اللى يحققها او اللى يحققها موجود بس مافيش فرصه

انا جبانه وخوافه كل خوفى من الحياة دايما بحس انى خايفة اواجهها دايما حاسه باحباط رهيب ويأس يمكن بكره المتشائمين ومابحبش امشى معاهم رغم انى بكل المقاييس واحده منهم بفكر كتير جدا لدرجه ان دماغى بيصدع من كتر التفكير فى ايه هى دى المشكلة مش عارفه بفكر فى ايه او نفسى الاقى حاجه معينة افكر فعلا فيها